* ریاح الظهور*أحس ثورة اعلنت بعیونی الدموع لئن ذلت بعد من طول الاغیاب
واظن تدری العشگ ما یقبل ابهای یذل دمع البصر بحدود الاجناب
هبط وحی الدمع واخبرنی طوفان واذا ابگوم الدمع فصلیّ اثیاب
نحل حیل الجفن بمکارب اللیل وعلی ارموشه ایتوکه جفنی احداب
وشرب عمری السهر بس خلّه گطرات وعلی شح الهوه وخلانی أرتاب
أحط
روحی ابسُحُب من هذا الافراگ واگل سُحب الفلک تحچینی اعتاب
واحل
جنح العتب بولایة الریح لجل یوصل ألک و یدگلک الباب
نحر شوگی البعد من بعدک ابموس وشمع گلبی اشتعل بالغربه و انذاب
وخبط نیل العشگ سفان الجروح وبهاذ الجرح ظن حوتی انخاب
صحره اعیونی صارت حاضنه الگیض وانه ابّیر العطش واتنخه أرباب
شنق بسمت حیاتی اغیابک الطال ودبچ ضل یدبچ اعله اخیم الاعصاب
منگد مانختک شیب الصوت انحنه ابحنجرتی ینحب مثل الاغراب
وفلح هجرک قهر شتلت بلأحساس وثمر زرع القهر میورد اعشاب
انگطع نسل الصبر وانعقمت آمال ابأمل جیتک تره وبس تنظر اسراب
أنه ابصفناتی هاجر ترکض ادموع لچن زمزم بعدهی ابجوف الأگراب
امن اجل طعن الحیکته ابنوح الافراگ اتشافت لی الخناجر بأطیب آداب
عطش عبدالله بیه ایکامش الفوس مثل موسی وصعب یرضع أی احلاب
نسل هند الرجع أضهر یمولای گبل لا یاکل ابکبد الهوه الهاب
وصبح شیخ الفتن یفتی اعله الاسلام و کل لحظه التمر یستهزی بألقاب
خلصّن وتعال امن السفر شوف عمتک حاصروهه اشرار الارهاب
انسحب من الگبر حجر الصحابی و دمع طاهه انتحر بأحضان الأتراب
حقد مطرت سحبهم فوگ الایام وقتل الشیعه عدهم أسهل أصعاب
عتبیت العتب واتوادع اویاک واتمنه النجاة ابیوم الاحساب
وبعد أختم کلامی الأهلی والناس وارد احچی الحقیقه و کلنه أحباب
أدعو المنتظر لا یظهر الیوم لئن نطلع عفاریت امن الاحجاب
ومظن باچر نشم اریاح الأظهور أذا الخل ابخلیله وناسه یغتاب
الشاعرعلی البدوی